Page 42 - çalıkuşu-4-CONVERT.cdr
P. 42

Çocuk yine adım attı, merdiven uzadıkça uzadı.  daim bir mutluluk yerleştirmiş olursun dedi.
              Çocuk     şaşkındı çocuk yorgundu İ üzgündü.           Çocuk güldü çocuk mutluydu
          “İ”                                                        Üzerinden tonlarca yükün kalktığını hissetti.
                 Sonra da bu harfin ön tarafına kendi ismini yazdı     Görben,  yatağından  heyecanla  uyandı.  Kafası
          GÖRBEN-İ                                            karmakarışık olmuştu. Olanları günlüğüne anlatmak için
                 Ortaya çıkan bu anlamlı söz onu çok etkilemişti.  sabırsızlanıyordu.  Akşama  kadar  rüyasındaki  çocuğu
          Bir  an  annesinin  söylediği  “öğretmeninin  gözüne  düşündü durdu.
          girmelisin” sözü aklına geldi.                             Saat  21.00 merhaba sevgili günlük
                 Hayır! diye itiraz etti. Benim şehrimin böyle yıkık     Bugün olanlara inanamayacaksın dedi.
          dökük  olmasını  istemiyorum.  Annesinin  ondan  ne        Tam  bu  sırada  dikkati  dağıldı.  Gözü  odasında
          istediğini şimdi çok daha iyi anlıyordu. Üstelik Öğretmenin  bulunan ayaklı tahtaya takıldı. Oturduğu yerden kalktı ve
          gözüne girmek kavramının hayali bir kavram olduğunu da  bir kalem alarak tahtaya kocaman bir “İ” harfi yaptı.
          anlamıştı.                                                 Biliyorum  benim  iyiliğimi  düşünüyorsun.  İyi
                 Ben  mutlu  olmak  istiyorum.  Öğrenirken  yarış  okullar kazanmamı, iyi bir mesleğe sahip olmamı, kısacası
          değil,  paylaşmak  istiyorum  dedi.  Hayatım  boyunca  iyi yerlere gelmemi istiyorsun farkındayım. Tüm bunlardan
          Görben-i  oynayamam  ben,  bu  olmaz.  Tekrar  koştu  eminim.
          masanın başına geçti ve günlük yazmaya devam etti. Tüm     Ama şunu bilmen lazım ki ben, senin bu kaygılı
          yaşamın boyunca, her şeyde ilk olabilmek adına.     hallerinden  etkileniyorum.  Bocalıyor  ve  kendime  olan
                 “Sevgili anneciğim bu sözlerim sana: mücadele  güvenimi  kaybediyorum.  Senin  sahip  olmayı  isteyip
          ettin dedi. Ama mutlu olmam gerekmiyor muydu, neden  olamadığın  şeyler,  benim  sahip  olacaklarım  anlamına
          mutsuzum peki?” Diye sordu çocuk. Yanılıyorsun dedi “ İ”  gelmez. Sakin ol ve bana güven anne!
                 Her mükemmeli arama çabası, deniz kenarında         Ben  mutlu  bir  çocukluk  istiyorum.  Sevgili
          bulunan  taşlardan,  kumlardan  biraz  biraz  alıp  giden  öğretmenim bu sözlerim ise size;
          dalgaya  benzer  dedi.  Buldum  zannedersin  ama           Ben  yalnızca  bir  çocuğum.  Yarışmak
          kaybedersin,  oldum  zannedersin  ama  bir  parçan  hep  istemiyorum. En arkada otursam bile, en sessiz kalsam
          eksiktir. Piştim zannedersin ama pişme kıvamının herkese  bile, sorduğunuz soruyu cevaplayamasam bile siz beni
          göre değişebileceğini unutursun.                    fark  edersiniz  biliyorum.  Bazen  ilk  önce  ben  parmak
                 Yorgunsun!                                   kaldırabilirim bazen de en son. Ama ben şunu çok iyi
                 Çünkü sen, koşmaya çalışırken, birçok güzelliği  biliyorum ki bunun öğretmenim için bir önemi yok. O,
          kaçırdın.  Mutlu  olabileceğin  ufak  detayları  atladın,  beni  ve  diğerlerini  aynı  ölçüde  seviyor.  Kimseyi  bir
         arkadaşlarını sevmeye çalışmadın rakip olarak gördün.    diğerinden ayırmıyor ki.
                 Paylaşmaya çalışmadın, en çok pay benim olsun       Koşullu  sevgi  yok!  Bu  bizim  sınıf  kapımızın
         dedin.                                               üstünde yazıyor zaten. Başarı için mutsuz olmak değil,
                 Söyler misin “İ” şimdi ne olacak?            mutlu olarak başarmak istiyorum ben.
                 Etrafındaki güzelliklere gözünü aç çocuk. Sen bir     Elimden tutar mısın öğretmenim?
         insansın  unutma.  Oldurabildiğin  zaman  da  olacak,       Bugün yazacaklarımın sonuna geldim günlük. Sen
         olduramadığın  zamanlar  da.  Öğrenmenin  keyifli  bir  olmasan ne yapardım bilmiyorum.
         yolculuk  olduğunu  aklından  çıkarma.  Hem  kendini  bu     İyi ki varsın, görüşürüz… Görben…
         kadar yıpratmamış olur, hem de dudağının kenarına her

                                                           42
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47