Otizm, yaşamın ilk 3 yılında ortaya çıkan ve yaşam boyu devam eden, sosyal etkileşim, sözel ve sözel olmayan iletişimde problemler, tekrarlayıcı davranış ve kısıtlı ilgi alanları ile kendini gösteren, karmaşık gelişimsel bir bozukluktur. Dünyada gittikçe yaygınlaşan ve henüz kesin bir tedavisi olmayan bu duruma dikkat çekmek amacıyla 2 Nisan tarihi “Dünya Otizm Farkındalık Günü” olarak ilan edilmiştir.

OTİZMLİ BİREYLER;

* Göz kontağı kuramazlar,

* Çevreye ilgisizdirler.

* Adı söylendiğinde tepki vermezler.

* Aşırı hareketli ya da hareketsiz olabilirler.

* Bazıları fiziksel temasa izin vermez ya da hoşlanmazlar.

* Çoğunlukla insanları değil cansız varlıkları tercih ederler.

* Sosyal ve duygusal açıdan kendilerini izole ederler.

* İşaret etmezler, ihtiyaçlarını yetişkinin elini kullanarak ifade ederler.

* Taklit becerileri yoktur ya da sınırlıdır.

* Konuşma becerileri gelişmemiştir.

Söz konusu belirtiler görüldüğünde hastanelerin çocuk psikiyatrisi bölümlerine başvurulması, oradan alınacak heyet raporlarlarıyla Rehberlik ve Araştırma Merkezlerine gidilmesi, bireyin doğru eğitim kanallarına yönlendirilerek hayata olan uyumunun arttırılması için önemlidir.